Zabytki Powiatu Kołobrzeskiego

Ślady bytowania ludzkiego archeologia odnajduje w czasach po ustąpieniu ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. W miarę upływu czasu rozwijało się tutaj osadnictwo charakterystyczne dla prasłowiańskich plemion kultury łużyckiej epoki brązu i początków żelaza. Plemiona te rozwijały gospodarkę rolniczo-hodowlaną i produkcję rzemieślniczą, utrzymując kontakty z imperium rzymskim. Na podstawie wykopalisk zlokalizowano liczne osady z VI-VII w.n.e. w Bardach, Kędrzynie, Piotrowicach i na Wyspie Solnej na terenie dzisiejszego Kołobrzegu. W IX wieku wzniesiono gród u ujścia Parsęty, któremu władcy Polski wyznaczyli ważną rolę potwierdzoną utworzeniem biskupstwa w 1000 r. Bolesław Chrobry na zjeździe gnieźnieńskim wspólnie z Ottonem III organizowali administrację kościelną, powołując do życia arcybiskupstwo gnieźnieńskie, do którego należało biskupstwo w Kołobrzegu.

Kołobrzeg pojawia się jako główny ośrodek władzy piastowskiej na Pomorzu, równy znaczeniem takim grodom jak Kraków i Wrocław. Podstawą znaczenia gospodarczego Kołobrzegu w owym czasie były, znane nawet w Niemczech, tutejsze saliny. Po śmierci pierwszego biskupa Reinberna brak jest wiadomości o jego następcach. W XII w. Kołobrzeg stał się ośrodkiem administracyjnym zorganizowanym na wzór kasztelanii. Badania archeologiczne oraz zapiski historyczne dowodzą, że pierwsza osada zwana Starym Miastem, która dała początek Kołobrzegowi, znajdowała się na terenie dzisiejszego Budzistowa i zajmowała obszar 25 ha. Od XIV w. Kołobrzeg był członkiem Hanzy. Europejskie kontakty handlowe sięgały od Anglii i Hiszpanii po Ruś Kijowską. W XVIII w. Kołobrzeg staje się ośrodkiem leczniczym (ze względu na kąpiele morskie), a na początku XIX w. uzdrowiskiem. W ciągu stuleci Kołobrzeg był polski, niemiecki, szwedzki. Kompletną zagładę miasta przyniosła II wojna światowa. O zaciekłości walk świadczą liczne groby żołnierzy na Cmentarzu Wojennym w Zieleniewie. Kołobrzeg był zniszczony w 90%, a jego odbudowie były poświęcone specjalne uchwały rządowe w latach 1957-1959.


 

Ważniejsze zabytki w powiecie:


Zobacz też: